10 rzeczy, za które jestem wdzięczny na koniec 2022 roku
To był przedziwny rok. Za co jestem najbardziej wdzięczny?
10)
Za tę piosenkę Lisy Gerrard.
Dzięki niej w mojej głowie urodziło się pewne nieśmiałe marzenie, które chciałbym zrealizować w 2023 roku.
Link:
9)
Za książkę „Nowa psychologia sukcesu”.
Dzięki niej poukładałem swoje podejście do życia, pracy i uczenia + wychowania dzieci.
8)
Za ojca Wenantego Katarzyńca.
Za to, co robi dla ludzi, choć od ponad 100 lat… nie żyje.
7)
Za zepsutą pralkę.
Dzięki niej wpadłem na pomysł newslettera, który realnie zmienił życie co najmniej paru osób.
6)
Za zepsute radio w samochodzie.
Dzięki niemu odkryłem magię rozmów z własnymi dziećmi podczas podróży.
5)
Za powikłania pocovidowe.
Dzięki nim zrozumiałem, że nawet najlepsza i najdłuższa passa kiedyś się kończy.
Powikłania przełożyły się na rekordową liczbę fakapów i zerwanych współprac.
Przede wszystkim jednak dały impuls do nowych działań.
4)
Za uzależnienie od mediów społecznościowych, które osiągnęło tak duże rozmiary, że zakończyło się uzdrawiającym uderzeniem o dno.
Dzięki temu pojawił się detoks, który zmienił moje życie nie do poznania.
3)
Za pijawkę, która ukąsiła mnie wiosną, doprowadzając organizm do zakażenia, które postępowało tak szybko, że byłem pewien, że to już koniec.
Dzięki temu zrozumiałem, co jest w życiu ważne, a na co szkoda marnować czasu.
2)
Za książkę, którą dostałem pod choinkę.
Kiepski papier, nijaka okładka i tytuł, który bardziej zniechęca niż zachęca.
A jednak książka wręcz rewolucyjna. Przetłumaczona na 29 języków, wydana w 36 krajach.
Napisana 30 lat temu przez polskiego profesora.
Czytałem ją w czasach młodości, ale niewiele wtedy zrozumiałem.
Już sam jeden krótki rozdział o talentach – wywraca życie do góry nogami.
1)
Za to, że żyję.
I że mam dla kogo.
0)
Za to, że mogę pisać teksty dla tych, na których szczęściu naprawdę mi zależy.
A Ty?
Jakie rzeczy znalazłyby się na szczycie Twojej listy tegorocznych podziękowań?