Copywriting: Chcesz pisać lepiej? Lepiej to wytnij [PORADNIK]

Storytelling w edukacji i biznesie | Copywriter z 12-letnim stażem

Copywriting: Chcesz pisać lepiej? Lepiej to wytnij [PORADNIK]

8 maja 2018 Kurs pisania 49


 


 

Ostatnio bawię się w ogrodnika. Najpierw piszę tekst. A potem biorę klawisz „delete” do ręki i wycinam nim całe hektary niepotrzebnych zdań.

Efekt? Jest lepiej. Dużo lepiej.

 


 

Dlaczego less is more?

Dlaczego im mniej słów, tym więcej treści? Bo taka sytuacja zmusza czytelnika do wysilenia wyobraźni. A mózg kocha takie wyzwania. Uwielbia samodzielnie zapełniać luki, na które napotyka w tekście.
 


 

Paradoks minimalizmu

Zauważyłem, że teksty po usunięciu z nich nadmiaru słów – nie tracą na wartości. Wręcz przeciwnie, zyskują nową jakość.

Potrzebowałem aż dwustu wpisów na blogu, by to zrozumieć. Co więcej – zaobserwowałem, że takie minimalistyczne artykuły często są czytane od deski do deski.
 


 

Co warto usunąć z tekstu?

Podpowiedzią jest jedna z zasad tworzenia scenariuszy filmowych. Mówi ona, że jeśli jakaś scena nie posuwa akcji do przodu, to znaczy, że jest zbędna. I należy ją wyrzucić.

Jeśli więc jakieś zdanie jest powtórzeniem poprzedniej myśli, warto się zastanowić, czy aby na pewno jest potrzebne. Chyba, że celowo wprowadzamy wielokrotne repetycje (dla wzmocnienia przekazu).
 


 

Ile waży jedno słowo?

Im mniej słów, tym większy staje ciężar każdego z nich.

Weźmy na przykład przysięgę małżeńską. Gdyby napisali ją urzędnicy unijni, umowa liczyłaby pewnie jakieś tysiąc stron.

I odwrotnie: im więcej słów, tym mniejsze ich znaczenie. Zupełnie inaczej odbieramy sąsiadkę, która potrafi nawijać na wdechu i wydechu, a inaczej mrukliwego sąsiada, który wpada do nas z tekstem:

Sąsiad, przyszłem po wiertarkę.

 
Zobaczcie, ile treści kryją te cztery słowa. Ile w nich niuansów i niedopowiedzeń:

  • sąsiad – to słowo sugeruje konkretny stopień zażyłości, niezbyt bliski, ale i niezbyt daleki
  • przyszłem – określa status osoby + wprowadza element tajemnicy (nie wiemy, czy sąsiad przyszedł ją pożyczyć, czy oddać)
  • po wiertarkę – to z kolei ustawia scenę gdzieś w okolicach soboty po południu.

A skoro jesteśmy już przy niedopowiedzeniach…
 


 

Siła niedopowiedzeń

O ile w prawdziwym życiu ślizganie się po niedopowiedzeniach grozi katastrofą, to w tekstach sprawdza się znakomicie. Na pewno wiecie, co mam na myśli.
 


 

 


 

Przykłady zdrowego minimalizmu

Na koniec coś konkretnego. Ostatnio zaliczyłem dwa świetne filmy i jedną genialną książkę. Każda z tych rzeczy jest pochwałą minimalizmu:

  • „Her” – film na jednego aktora i głos kobiecy (recenzja)
  • „La La Land” – skrajnie prosta historia miłosna podana tak, że aż (lepiej niedopowiedzieć)
  • „Całe życie” – bardzo krótka książka, która została nominowana do nagrody Bookera (recenzja)

 


 

Szukasz copywritera, który wie, jakie słowa są zbędne? Napisz do mnie:


     

     



     

    Zobacz też inne wpisy:

    Oferujemy pracę dla najlepszych, Marek…

    Lepiej mieć dziecko czy Mercedesa? [test porównawczy]

    Jak przestać być copywriterem?

     

    49 komentarzy

    1. Czytam to już chyba po raz piąty (i komentuję po raz drugi) i z każdym kolejnym razem coraz bardziej uświadamiam sobie, że masz cholerną rację.

    2. rademachera pisze:

      Nie zgodzę się. Prostota języka jest ważna u nauczycieli, reporterów, polityków, lekarzy, blogerów prowadzących strony poświęcone konkretnym tematom.
      A co z resztą? Co z ludźmi posługującymi się wielokrotnie złożonymi zdaniami, tymi którzy potrafią barwnie mówić o niczym, co z Chmielewską?
      „Lesio” nie jest ikoną prostego języka…
      Szołochow też namiętnie wodę lał w opisach, ale jaki nastrój budował…

      • Maciej Wojtas pisze:

        Tak, ale oni tworzyli w zupełnie innej, przedinternetowej rzeczywistości.
        Inna sprawa, że naprawdę fajne lanie wody – też jest sztuką 😉

        • rademachera pisze:

          Nasza rzeczywistość niezbyt się różni od tej „przedinternetowej”. Są ludzie szukający informacji i tu jak najbardziej wskazana jest prostota, ale są i tacy, którzy poszukują innych wrażeń.
          Nie wyobrażam sobie opowiadania bez barwnych opisów i wielopoziomowych epitetów. Szukam wpisów emocjonalnych i autorów umiejętnie budujących napięcie i atmosferę.
          Może i jestem mamut, ale jak sobie wyobrażę „Lalkę” Prusa napisaną prostym językiem, to wychodzi mi „On ją kochał a ona była dziwką”. U Sienkiewicza z kolei byłoby „Łby urezać. Wszystkie”.
          Wolę klasyczne wersje 🙂

          • Maciej Wojtas pisze:

            Ja to wszystko rozumiem. I wiem, że jest miejsce na każdą formę pisania.

            Zresztą, minimalizm nie oznacza skracania dla samego skracania. Tu chodzi o wyrzucenie klasycznego „pieprzenia o niczym”, o pozbycie się fragmentów, które niczego nie wnoszą.

            Spektakularny opis, który zbija z nóg – tak, jestem za :))

    3. Jezuuu, wpis tak bardzo dla mnie… 😀

    4. Wczoraj wpadłam na pomysł wycinki biorąc prysznic i wcale nie chciałam wycinać gąszczu na nogach, a stare posty blogowe.

    5. George Bernard Shaw wyznał kiedyś, że pisze stojąc na jednej nodze, a potem siada w fotelu i skreśla to co niepotrzebne 🙂

    6. nonienotak pisze:

      Zgadza się! Nigdy zresztą nie rozumiałam tzw. „lania wody”. Zbyt duża dosłowność to wyraz braku szacunku dla czytelnika!

    7. kappacofe pisze:

      Całe szkolne życie się zastanawiałam po co tyle tekstu w tych książkach. Zawsze powtarzałam szkolnym kolegom „Potop, ja bym to w 2 stronach zmieściła” 🙂

    8. Digital Times pisze:

      Hanna Krall przy recenzowaniu książek wycina właśnie całe hektary zdań. Jedynie o Mariuszu Szczygle zwykła mówić, że on pisze w punkt 🙂

    9. Stylowa Misja pisze:

      Ostatnimi czasy sama stosuję metodę kosiarki i po napisaniu postu kasuję (póki co) ostrożnie pojedyncze słowa, ale myślę że dojdę do formy mistrza i polecą całe fragmenty. Wtedy pewnie zostaną mi dwa zdania, ale co tam – trzeba eksperymentować 😀

    10. Zawsze mam ochotę powycinać 😉 Ale jak już powycinam to nagle okazuje się, że w moich tekstach nie ma mnie, tylko jest zupełnie inna Kaśka – taka rzeczowa, bez emocji, bez klimatu… Czasem nie da się zamknąć myśli w jednym zdaniu 😀 Przynajmniej ja nie potrafię 😀

    11. Moja promotorka, gdy pisałam pracę magisterską, kazała mi przy każdym zdaniu postawić sobie pytanie: po co ja to piszę? Obroniłam się na najlepszą możliwą ocenę 🙂

    12. Goga pisze:

      Staram się, ale nie wiem czy mi wychodzi 🙂 Spróbuję niedługo napisać coś bardzo krótkiego 🙂
      PS. W tekście pod nagłówkiem „Dlaczego less is more” chyba nie powinno być słowa „to” 🙂

    13. A ja się nie zgodzę. Jeśli tekst jest dobry, lubię gdy jest go dużo. Może więc nie tnij zbyt wiele, co? 🙂

    14. Ja bym powycinał, ale moje nożyczki są trochę tępe. Nie wszystko wytną.

    15. Monika Nowak pisze:

      Dokładnie tak. Szczególnie w czasach, kiedy ludziom nie chce się czytać i tylko ślizgają się po tekście.
      Ja też czytam w większosci męskie blogi, chyba zacznę tworzyć pod pseudonimem 😀

    16. Czarna Skrzynka pisze:

      A w takich dwóch słowach „kurwa mać”, może opisać całe życie człowieka! 🙂 A takiemu Proustowi zajęło to jakieś 8 tysięcy stron rękopisów 🙂

    17. Bookworm pisze:

      To mądrze pomilczmy sobie razem 😛

    18. Też jestem tego zdania. Dlatego, panie ogrodniku, wyrastasz na mojego ulubionego blogera. 🙂 Na drugim miejscu mam Tomka Tomczyka, a na trzecim Jacka Międlara 🙂 Trochę męskie grono 🙂

    Skomentuj rademachera Anuluj pisanie odpowiedzi

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *